اصول و نکته در طراحی واحدهای مسکونی چیست؟ ترفندهایی که بسیاری از معماران و طراحان ساختمان در رابطه با طراحی واحد های مسکونی نمی دانند!
همه ما به تاثیر خانه و کیفیت فضاهای داخلی آن در احساس رضایت و آرامش درونی، آگاه هستیم. اما اگه فقط کمی به خانه ای که در آن زندگی می کنیم یا خانه های دوست، فامیل و اطرافیان با دقت بیشتری نگاه کنیم، متوجه آن خواهیم شد که اکثر این واحد های مسکونی از استانداردهای اولیه طراحی فاصله زیادی دارند.
در ادامه این مقاله به شما معماران عزیز و البته دیگر کاربران 7 نکته در طراحی واحد های مسکونی را خواهیم گفت پس با تیم معماری و طراحی نمای ساختمان بانیان نما مبنا همراه باشید.
همچنین بخوانید:
- آشنایی با نمای خشک ساختمان + عکس
فهرست
چگونه ساختمان های بهتری طراحی کنیم؟
شاید در نگاه اول این نکات بسیار ساده و بدیهی باشند، اما اگر به خانه یی که در آن زندگی میکنیم با دقت بیشتری نگاه کنیم، (حتی آپارتمان ها و خونه های نوساز) خواهیم دید که رعایت نکردن همین اصول ساده چقدر از کیفیت این بناها کم کرده و رعایت کردن این اصول ساده چقدر میتوانست به افزایش رفاه و آسایش ساکنین این خانه ها کمک کند.
همانطور که میدانید عوامل تأثیرگذار بسیاری در طراحی واحدهای مسکونی نقش دارند. یک معمار توانمند باید بتواند با توجه به الزامات و استانداردهای بنا، بهترین طراحی را مطابق با نیازها و خواسته های کارفرما انجام دهد. در ادامه 7 نکته کلیدی در طراحی واحدهای مسکونی را بررسی خواهیم کرد.
اگر فرصت مطالعه این متن را ندارید ! هم اکنون تماس بگیرید و مشاوره رایگان دریافت کنید.
7 نکته در طراحی واحدهای مسکونی
- توده گذاری و جانمایی فضاهای داخلی خانه
- کنترل کردن نور دومین نکته در طراحی واحد های مسکونی
- نکته طراحی واحد 3 خوابه …
- نکته در طراحی واحد نشیمن
- سیرکولاسیون و روابط فضاهای داخلی
- طراحی و نقشه و جانمایی تراس
- مساحت و اندازه فضاهای داخلی
1- توده گذاری و جانمایی فضاهای داخلی خانه
اولین و شاید مهم ترین نکته در طراحی واحدهای مسکونی توجه به توده گذاری خانه و جانمایی فضاهای عمومی، نیمه عمومی و خصوصی درخانه است.
در ساختمان های شمالی که تقریباً تکلیف روشن است و همیشه فضای عمومی اصلی یعنی پذیرایی و در بسیاری موارد علاوه بر پذیرایی آشپزخانه و گاهی هم نشیمن خصوصی مشرف به حیاط می باشد که دارای بهترین نور، یعنی نور جنوب است.
در انتهای زمین هم معمولاً فضاهای خصوصی یعنی اتاق خواب ها قرار می گیرند و نور و تهویه آن ها توسط نورگیری که به همین منظور در انتهای زمین قرار میگیرد تأمین میشود.
اما مشکل اصلی و اشتباهی که اکثر طراحان مرتکب آن می شوند در طراحی ساختمان های جنوبی اتفاق می افتد. همانطور که میدانید در ساختمان های جنوبی از دو جبهه شمال و جنوب نورگیری کامل و بدون مزاحمت انجام میشود.
در طراحی اینگونه ساختمان ها باید حتماً توجه شود که فضاهای عمومی مثل پذیرایی در انتهای بنا و مشرف به حیاط قرار گیرد تا از نور جنوب بهره‌مند گردد و اتاق خواب ها در ضلع جنوبی و مشرف به خیابان طراحی گردد.
ازآنجا که مهم‌ترین و مفیدترین نور در طول روز نور جنوب بوده و در ساختمان های جنوبی این نور از سمت حیاط تأمین میشود حتماً باید توجه داشت که جانمایی فضاها در پلان به گونه ای باشد که فضاهای عمومی و آشپزخانه مشرف به حیاط و خواب ها مشرف به خیابان باشد.
در غیر این صورت در طول روز در اتاق ها که عملاً کسی از اتاق ها استفاده نمیکند بهترین و بیشترین نور طبیعی وجود دارد و قسمت های اصلی منزل که عموماً در طول روز بیشتر مورداستفاده قرار میگیرند، فاقد نور طبیعی و مستقیم می باشند.
ضمن اینکه وجود اتاق ها در محلی با نور زیاد و مستقیم، سلب آسایش در زمان استفاده از اتاق را به همراه دارد.
2- کنترل کردن نور دومین نکته در طراحی واحد های مسکونی
درست است که نور طبیعی نقش تعیی نکنند های در کیفیت فضاهای معماری دارد ولی در برخی فضاها نور زیاد و بیش از حد میتواند باعث ایجاد مزاحمت و افت کیفیت فضای داخلی گردد.
اشتباهی که اکثر طراحان جوان مرتکب آن می شوند این است که هر فضایی که به نور مستقیم دسترسی دارد را به گونه ای طراحی می کنند که حداکثر سطح نورگیری را دارد.
این موضوع شاید برای فضایی مثل پذیرایی تا حدودی درست باشد اما برای سایر قسمت ها خیر.
اتفاقاً در خیلی از موارد باید نور ورودی کنترل شده باشد تا ایجاد مزاحمت نکند. به عنوان مثال اتاق خوابی را در نظر بگیرید که عرض پنجره آن 3 متر است. آیا در طول شبانه روز در این اتاق میتوان راحت بود؟! مسلماً خیر.
طراح باید با توجه به موقعیت جغرافیایی محل طرح و اطلاع از شرایط و شدت تابش نور خورشید اقدام به طراحی پنجره با عرض و ارتفاع مناسب با مساحت و کاربری فضای داخلی کند. به گونه ای که نور واردشده دارای شدت بیش ازحد نباشد.
در مورد نشیمن خصوصی و TV Room نیز این مسئله کاملاً صدق میکند. باید دقت شود که نشیمن از نور مستقیم با شدت زیاد برخوردار نباشد و نور کاملاً کنترل شده به داخل این فضا بتابد.
آشپزخانه قلب هر خانه ای است و معمولاً بانوی خانواده زمان زیادی از روز را در آن سپری میکند.
بحث نورگیری و تهویه مستقیم آشپزخانه بسیار مهم و حیاتی است. اما باید توجه شود که با توجه به وجود وسایل گرمازا مثل اجاق گاز، پکیج و حتی یخچال در داخل آشپزخانه و انجام فعالیت های روزانه و خسته کننده نور مستقیم و زیاد می تواند باعث آزردگی و ناراحتی استفاده کننده خصوصاً در فصول گرم سال شود.
از این رو بهتر است که از طراحی آشپزخانه به گونه ای که نور با شدت به آن بتابد خودداری شود.
بهترین حالت در طراحی آشپزخانه زمانی اتفاق می افتد که آشپزخانه باکمی عقب نشینی و فاصله از جداره اصلی نما قرار گیرد تا ضمن بهره برداری از نور و تهویه مناسب از تابش نور مستقیم و گرم شدن بیش ازحد آشپزخانه جلوگیری شود.
اگر فرصت مطالعه این متن را ندارید ! هم اکنون تماس بگیرید و مشاوره رایگان دریافت کنید.
3- نکته طراحی واحد 3 خوابه ...
طبیعی است که خیلی از افراد واحدهای 3 خوابه را به واحدهای 2 خوابه ترجیح میدهند. اما باید توجه داشت که در هر ساختمانی و با هر متراژ زیربنایی نمیشود واحدهای 3 خوابه طراحی کرد.
پیشنهاد جدی ما به شما این است که به هیچ عنوان در واحدهایی که مساحت مفید آن ها از 130 مترمربع کمتر است 3 اتاق خواب طراحی نگردد.
چون در این صورت از کیفیت کلیه فضاهای آپارتمان کاسته میشود. ضمن اینکه اتاق خواب سوم هم به احتمال زیاد فاقد استانداردهای اصلی طراحی به لحاظ مساحت، امکانات، شکل، نورگیری و تهویه مناسب خواهد بود.
بنابراین توصیه میشود چنین واحدهایی به صورت 2 خوابه طراحی گردد تا کلیه فضاها از کیفیت مناسبی به لحاظ عملکرد، جانمایی و مساحت مناسب برخوردار باشد.
4 -نکته در طراحی نشیمن خصوصی
نشیمن خصوصی ازجمله آن فضاهایی است که وجودش در هر خان های بر کیفیت طراحی و سطح رضایت ساکنین تا حد بسیار زیادی می افزاید. اما دقیقاً مشابه نکته قبلی باید توجه شود که در چه ساختمان هایی امکان جانمایی چنین فضایی وجود دارد.
به لحاظ مساحت باید دقت شود که از آنجای یکه ساختمان هایی با متراژ 140 تا 180مترمربع عموماً 3 خوابه طراحی میگردند نباید در ساختما نهایی با زیربنای کمتر از 150مترمربع اقدام به طراحی نشیمن خصوصی کرد. مگر اینکه واحدهایی با مساحت کمتر به صورت 2 خوابه طراحی گردد.
البته باید توجه داشت که صرفاً مساحت بیشتر از 150 مترمربع ملاک قطعی طراحی نشیمن نیست و باید حتماً به روابط فضاهای داخلی توجه کرد و نشیمن به گونه ای طراحی گردد که از نورگیری مناسب برخوردار بوده و از قابلیت چیدمان و مبله شدن مناسب برخوردار باشد و صرفاً یک فضای کوریدور یا ارتباطی با مساحت زیاد نباشد.
پیشنهاد میشود در واحدهای با مساحت 180 مترمربع و بیشتر حتماً فضای نشیمن خصوصی در نظر گرفته شود. نشیمن خصوصی ازجمله آن فضاهایی است که وجودش در هر خان های بر کیفیت طراحی و سطح رضایت ساکنین تا حد بسیار زیادی می افزاید. اما دقیقاً مشابه نکته قبلی باید توجه شود که در چه ساختمان هایی امکان جانمایی چنین فضایی وجود دارد.
5- سیرکولاسیون و روابط فضاهای داخلی
در طراحی آپارتمان ها باید به روابط فضاهای داخلی، همجواری و دسترسی آن ها بسیار توجه کرد. حتماً باید یک فیلتر در محل ورودی آپارتمان طراحی گردد.
این فیلتر علاوه بر اینکه از ورود مستقیم افراد به فضاهای عمومی و خصوصی منزل جلوگیری میکند میتواند محل مناسبی برای قرارگیری رختکن، کفش کن، سرویس بهداشتی و گاهی ورودی مجزا به آشپزخانه یا نشیمن خصوصی باشد.
آشپزخانه باید در مجاورت فضای ناهارخوری و باقابلیت دسترسی مستقیم از نشیمن خصوصی باشد. پذیرایی در مجاورت ناهارخوری و با حداقل اشراف به آشپزخانه باید طراحی شود.
در طراحی پذیرایی دقت شود که استفاده کنندگان از این فضا و میهمانان به فضای کار آشپزخانه دید مستقیم نداشته باشد تا کسی که در آشپزخانه مشغول فعالیت است مخصوصاً در زمان حضور میهمان در منزل معذب نباشد.
اتاق خواب ها باید دارای فیلتر و فضای تقسیم مستقل باشند و به گونه ای طراحی شود که در اتاق ها از سایر فضاهای منزل قابل رؤیت نباشد.
در مورد سرویس بهداشتی و حمام حتماً دقت شود که این فضاها به گونه ای طراحی شوند که در ورودی آن ها به هیچ عنوان از هیچ کدام از فضاهای پذیرایی، ناهارخوری، نشیمن و آشپزخانه قابل رؤیت نباشد.
اگر فرصت مطالعه این متن را ندارید ! هم اکنون تماس بگیرید و مشاوره رایگان دریافت کنید.
6- طراحی و نقشه و جانمایی تراس
وجود تراس در واحدهای آپارتمانی یک ضرورت است. در طراحی تراس باید به نکات زیادی ازجمله محل قرارگیری در پلان، بهترین دسترسی و هم جواری با فضاهای داخلی، مساحت تراس و جنبه نمایی آن توجه نمود.
بهترین محل قرارگیری تراس در پلان چه در واحدهای شمالی و چه در واحدهای جنوبی مشرف به حیاط و در ارتباط مستقیم با آشپزخانه است.
به طورکلی تراس ها زمانی بهترین عملکرد و کارایی را دارند که مستقیماً از فضای آشپزخانه قابل دسترسی باشد. بهتر است ابعاد تراس با توجه به زیربنای ساختمان بهگونه ای باشد که حداقل یک میز صبحانه خوری 2 نفره در آن قابل جانمایی باشد.
تراس ها بنا به نوع طراحی میتوانند از محل های دیگری نظیر، نشیمن، ناهارخوری و اتاق خواب ها قابل دسترسی باشد که در این صورت از کیفیت و کارایی آن تا حد زیادی کاسته می شود.
به جرئت میتوان گفت که بدترین موقعیت قرارگیری تراس در واحدهای آپارتمانی در مجاورت پذیرایی و با دسترسی مستقیم از این فضاست.
برای درک بهتر این موضوع فقط کافی است دسترسی به تراس از پشت مبل های چیده شده در پذیرایی و کنار زدن پرده شیک آن را در ذهن تصور کنید. و همی نطور زمانی را تصور کنید که میهمان در منزل است و میزبان قصد استفاده از تراس را دارد…
در مورد تراس هایی که در ساختمان های جنوبی در نمای اصلی و مشرف به خیابان قرار می گیرند باید به این نکته مهم توجه کرد که به گونه ای طراحی شوند که به نمای اصلی ساختمان در زمان استفاده ساکنین خدشه ای وارد نکند.
حتماً ساختمان هایی را دیده اید که به دلیل فرهنگ متفاوت ساکنین هر طبقه و برحسب نیاز آن ها برای استفاده از تراس چه نمای زشت و نامتوازنی پیدا کرده اند.
برای تأثیرگذاری بهتر تراس در نمای ساختمان بهتر است که دیواره جلویی تراس هم تراز با نمای اصلی نباشد و کمی جلوتر یا عقبتر از پوسته اصلی نما طراحی گردد.
7- مساحت و اندازه فضاهای داخلی
فضاهای داخلی هر آپارتمان باید دارای حداقل مساحت استاندارد باشند. در مورد آشپزخانه که قلب تپنده هر خان های است معمولاً حداقل مساحت آن نباید از 10 درصد زیربنای کل واحد کمتر باشد.
به طور مثال در آپارتمانی با مساحت 150 مترمربع، آشپزخانه‌ای باید مساحتی در حدود 15 مترمربع داشته باشد. اتاق خواب استاندارد جدای از شکل ظاهری اتاق و جداره ها که نقش تعیی نکنند های را در چیدمان و نحوه مبلمان کردن تجهیزات داخل اتاق دارد، حداقل باید دارای مساحت مفید حدود 12 مترمربع باشد.
توجه داشته باشید که این میزان مساحت بدون در نظر گرفتن فضای اشغال شده توسط کمدها است.
پیشنهاد میشود از طراحی اتاق های با مساحت کمتر خودداری کنید، مگر با کاربری های خاص مثل اتاق کار یا مطالعه.
البته بهتر است این اتاق ها هم با حداقل مساحت استاندارد طراحی گردند، چرا که ممکن است در آینده ای نزدیک، بنا به دلایلی مثل اضافه شدن یک عضو جدید به خانواده، کاربری آن را تغییر داده شود و از آن به عنوان اتاق خواب استفاده کنند.
طراح حتماً باید در زمان طراحی، یکی از اتاق ها را به عنوان اتاق والدین (مستر) بزرگ تر از سایر اتاق ها طراحی کند. حداقل فضای استاندارد و کافی برای اتاق خواب والدین به علت وجود تجهیزات بیشتر حدود 15 مترمربع است که میتواند تا 30 مترمربع و گاهی هم بیشتر طراحی گردد.
سخن پایانی نکته در طراحی واحد مسکونی
در این مقاله در رابطه با نکات طلایی طراحی واحد مسکونی صحبت کردیم. 7 نکته اساسی و اصولی را گفتیم که با رعایت هر یک از این نکات خواهید دید که تا چه میزان واحد شما زیباتر و البته بهتر خواهد شد. مرسی که تا پایان مقاله با ما همراه بودید.
همچنین شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر و یا مشاوره و خرید و سفارش نصب انواع نما ساختمانی با تیم بانیان نما مبنا در تماس باشید:
تماس با کارشناس فروش: 09123153599
دفتر تهران: ملاصدرا، خیابان شیراز جنوبی
