نصب، اجرا و اتصال کرتین وال به کف، چگونه انجام می‌شود؟

نحوه اتصال کرتین وال به کف چگونه می باشد؟ کرتین وال، یک نمای شیشه ای بسیار پرکاربرد در ساختمان های امروزی است. نصب و اجرای آن روش های گوناگونی دارد. اتصال کرتین وال به کف، موضوعی است که در این روش ها قصد داریم بررسی کنیم. در ادامه ما را همراهی کنید تا با توجه به اطلاعات موجود، با انواع روش های نصب کرتین وال و اتصال کرتین وال به کف بیشتر آشنا شویم.

کرتین وال، دارای چه ساختاری می باشد؟

نمای کرتین وال، به شکل یک دیوار و یا پرده¬ی شیشه ای می¬باشد که به عنوان سازه¬ی اصلی ساختمان محسوب نمی¬شود. جنس کرتین وال از شیشه و آلومینیوم می¬باشد. وزن این نماها، بسیار سبک است و از لحاظ قیمت نیز مقرون به صرفه می¬باشند. البته از نظر فنی نیز بهتر است برای ساختمان هایی که ارتفاع بالاتری دارند، استفاده نشود. شیشه های مخصوصی که برای کرتین وال استفاده می¬شود به همراه لامل ها (ورقه های نازک آلومینیومی)، به هم متصل می¬شوند و نماهای کرتین وال را ایجاد می¬کنند.

انواع روش های نصب و اتصال کرتین وال به کف، به چه صورت است و چند مرحله دارد؟

در نصب و اتصال کرتین وال به کف، روش های گوناگونی وجود دارد. در این گونه نماها می¬توان از مواد گوناگون همچون سنگ و شیشه نیز استفاده کرد. از شیشه های اسپندرال و یا شیشه های چند لایه هم در این نماها استفاده می¬کنند. که چند نمونه از مراحل این روش ها را در ادامه برای شما توضیح خواهیم داد. نحوه ی این اجراها و اتصال ها شامل 9 روش زیر می¬باشد:

1. روش استیک
2. روش یو چنل
3. روش فریم لس
4. روش فیس کپ
5. روش سمی فیس کپ
6. روش استپ یونیت
7. روش یونی تایز
8. اجرای کرتین وال با سیستم add-on
9. اجرای کرتین وال تقویت شده با فولاد

اجرا و نصب کرتین وال به روش استیک (Stick)

این سیستم، یک نوع روش کارگاهی می¬باشد که باید اول خطوط عمودی و بعد خطوط افقی نصب شوند. اتصال این خطوط باید به صورت یکدست، یکسان و هم ردیف با هم باشند. در اجرا و نصب شیشه ها به روش استیک، نقشه بردار خطوطی را که کرتین وال باید در آنجا قرار بگیرد را مشخص می¬کند و به واحد اجرا تحویل می¬دهد. این خطوط کنترلی امکان دارد که روی کف و یا از لبه¬ی کف جلوتر قرار بگیرند. این خطوط و علائم، در تمام طبقات برای این که موقعیت بیشتر، اندازه گیری شود استفاده می¬شوند. اکنون به شرح اتصال کرتین وال به روش استیک می¬پردازیم.
زیرسازی نمای کرتین وال موضوع بسیار با اهمیتی می¬باشد. به جهت این زیرسازی، ابتدا پلیت ها در فاصله های مشخص به تیرهای بتنی که در سازه¬ی اصلی وجود دارند، کوبیده می¬شوند، سپس شروع به جوش دادن دستک ها به پلیت ها می¬کنند. البته نکته¬ای که وجود دارد این است که، اگر سازه¬ی اصلی به جای بتن از فلز باشد، نباید پلیت ها را بکوبند. به جای آن باید دستک ها را جوش بدهند. در این قسمت، پروفیل¬های طولی را به دستک¬ها متصل می¬کنند و بعد از آن براکت هایی که از جنس آلومینیوم است را به پروفیلی که نصب و متصل شده است، جوش می¬دهند.
بعد از این مراحل نوبت به نصب لامل های عمودی، با استفاده از پیچ به براکت ها می¬رسد. پس از اتصال لامل های عمودی، باید لامل های افقی نصب شوند که با استفاده از لقمه های خاص این کار انجام می¬شود. در نهایت زمانی که لامل¬های افقی و عمودی به یکدیگر متصل شدند، یک قابی ایجاد می¬شود که شیشه ها درون آن قاب قرار می¬گیرند. این روش اتصال، یکی از ارزان ترین و به صرفه ترین روش های اجرای نمای کرتین وال است.

اجرا و نصب کرتین وال به روش u-channel

روش یو چنل نیز مانند روش استیک ساده، ارزان و به صرفه است و کرتین وال فریم لس هم با استفاده از این روش نصب می¬شود. باید دقت کرد این روش نباید در ساختمان هایی که ارتفاع بالایی دارند اجرا شود و همچنین دقت شود، اندازه و ابعاد صفحات شیشه ها ارتفاع کمتری داشته باشند. فاصله ای که بین صفحه های شیشه ای وجود دارد، در این روش با استفاده از نوار یا چسب سیلیکونی پر می¬شود. در این سیستم و روش اجرا، اسپیسرهای معمولی که در بین شیشه ها وجود دارد به صورت یو u شکل می¬باشند و به گونه ای پازل مانند به وسیله‌ی لقمه های خاص بر روی لامل ها قرار می¬گیرند.
نمای کرتین وال فریم لس نیز، همان طور که بیان کردیم به روش یو چنل نصب می¬شود. به این صورت که از اسپیسرهای یو چنل، به جای اسپیسرهای معمولی استفاده می¬کنند و همچنین چسب های سیلیکونی مخصوص که چسبندگی و قدرت بالایی دارند، برای نصب این شیشه ها به کار می¬روند.

اتصال و نصب کرتین وال به روش استپ یونیت (دو کاسته)

اتصال کرتین وال به کف به روش استپ یونیت، مانند روش کرتین وال فریم لس به روش یو چنل است. در سیستم و روش استپ یونیت، ابتدا باید سازه¬ی اصلی ساختمان آماده شود، سپس یک قاب جدید که جنس آن آلومینیوم است در کارگاه تولید می¬شود. در این قسمت شیشه‌هایی که به صورت دو کاسته یا استپ یونیت ایجاد شده‌اند، روی قاب های جدید آلومینیومی، با استفاده از چسب‌های سیلیکونی مخصوص قرار می¬گیرند. پس از این مرحله، قاب های جدید با استفاده از پیچ به داخل قاب های قبلی متصل شده و روی نما نصب می‌شوند. هزینه¬ی روش استپ یونیت نسبت به روش یو چنل بیشتر است، زیرا در این اجرا و اتصال، مقدار آلومینیوم بسیار بیشتر در سازه به کار رفته است. کاست های موجود در این سیستم، هم نقش یک عایق را اجرا می¬کنند و هم باعث استحکام بیشتر کرتین وال می¬شوند.

اجرا و اتصال کرتین وال به کف در کنج و گوشه ها به چه صورت است؟

در کنج و گوشه هایی که دو صفحه¬ی کرتین وال به یکدیگر می¬رسند، جهت اتصال درست این صفحه ها، از پروفیل های مخصوص آلومینیومی استفاده می¬شود.
در هر یک از روش های گفته شده، دقت در کار باید به حدی بالا باشد که خطای میلی¬متری هم پیش نیاید. زیرا این خطاها باعث پیش نرفتن پروژه و عدم تکمیل نما شده و از نظر مالی، ضررهای بسیار زیادی را ایجاد خواهد کرد.